گلادیاتور

گلادیاتورها برده های خونخوار روم باستان بودند که زندگی های عجیب و متفاوتی داشتند.

برای بشر امروزی غیر ممکن است که احساس گلادیاتورهای مبارز{ کلزیوم } بزرگ روم باستان را درک کنند.

تماشا گران تشنه خون و خشونت از یک سو تورا وادار میکنند برای گذران اوقات فراغتشان آدم بکشی و برده داری بی رحم از سوی دیگر تهدیدت کرده اگر نتوانی رضایت امپراتور و همراهانش را جلب کنی تو را در آتش زنده زنده میسوزانند.

بر خلاف تصویر زیبا و حماسی ای که از گلادیاتور های عصر باستان نشان داده میشود، این برده های بیچاره زندگی مشقت باری داشتند و همیشه بازنده بودند: چه در میدان جنگ برنده میشدند و با شمشیر خونین به سلول خود باز میگشتند و چه شکست میخوردند و خونشان با خاک کلزیوم در هم می آمیخت! به همین دلیل است که بیشتر گلادیاتورهای جنگاور پس از مدتی نمایش با استفاده از کوچک ترین فرصتی فرار میکردند تا زندگی را مثل یک انسان تجربه کنند، نه یک حیوان خونخوار!

در آن روز ها رومی ها آمفی تئاترها و مبارزات گلادیاتورها را نشانه تمدن خود میدانستند. پرورش گلادیاتور هم سرمای گذاری های مطمئنی بشمار می آمد که داشتن قوی ترین آن ها افتخار هر اشراف زاده بود.جالب این است که در آن دوران هیچ کس در مورد اخلاق انسانی،حقوق بشر و دیگر سسول بازی ها حرفی نمیزد و مخالفتی با این مبارزات وحشیانه نداشت بجز{ گلادیاتور ها}. برده داران رومی هم با افتخار از شغل خود سخن میگفتند.

اولین مراسم رسمی مبارزه گلادیاتورها در مراسم یاد بود امپراتوری بنام {جونیوس بروتوس پرا} در سال 264 قبل از میلاد برگزار شد.

 

جنگجویان و سلاح های تاریخی...