اس - ۴۰۰ در سامانه نامگذاری در ناتو با نام اسآ-۲۱ (SA-21) شناخته میشود، این سیستم قبلاً با نام اس-۳۰۰پامیو-۳ (S-300PMU-3) شناخته میشد. این سامانه زمین به هوا قابلیتهای سیستمهای دیگر از سری اس-۳۰۰ را به چالش میکشد و برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد امآیام-۱۰۴پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.
به گفته منابع روسی و دیگر کشورها، اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف بهطور همزمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف بهطور همزمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است. این هدفها میتوانند از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشکهای کروز و موشکهای بالستیک باشند اما در جریان حملات موشکی ایالات متحده و متحدانش این پدافند بطور جدی زیر سوال رفت بطوریکه اکثر سفارشات لغو شدند.
یکی از کاربران این موشک قرار بود که عربستان سعودی باشد ولی پس از حملات موشکیآمریکا و متحدانش این سفارشات لغو شد ولی ایران هم بین سفارش دهندگان بود اما روس ها آن را رد کردند و دوباره شاهد خیانت روس ها به ایران شدیم.
توسعهٔ سیستم اس-۴۰۰ در پایان سال ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹ خورشیدی) آغاز شد. این سیستم بهطور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه ۱۹۹۹ میلادی (دی ۱۳۷۷ خورشیدی) معرفی شد. در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۹ میلادی (۲۳ بهمن ۱۳۷۷ خورشیدی)، اولین آزمایش در یار کاپوستین در آستراخان که موفقیتآمیز گزارش شده بود؛ انجام شد. با این نتیجه، سیستم اس-۴۰۰ برای به کار گرفته شدن بوسیلهٔ ارتش روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) آماده میشد.
در نهایت این پروژه در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی (بهمن ۱۳۸۲ خورشیدی) اعلام شد. در ماه آوریل، یک موشک بالیستیک با موفقیت در یک آزمایش رهگیری و هدف قرار گرفت.
جنگجویان و سلاح های تاریخی...
برچسب : نویسنده : mmb2388o بازدید : 356